Hill Joe Скачать все книги 8 Количество книг

¿QUÉ PASARÍA SI UNA MAÑANA DESPUÉS DE UNA BORRACHERA HORRIBLE, TE DESPERTARAS CON UNOS INCIPIENTES CUERNOS EN LA CABEZA?

La vida de Ig Perrish es un verdadero infierno desde que su novia Merrin fuera asesinada un año atrás, en un episodio que si bien le fue ajeno tendió sobre él un manto de sospechas que nunca pudo sacudirse.

Una mañana, después de una fuerte borrachera, se encuentra con unos cuernos creciendo en su frente. Con el pasar de las horas descubrirá que tienen un extraño efecto en la gente: les hace contarle sus más oscuros deseos y secretos. Así, Ig se entera de que todo el pueblo, incluso sus padres, creen que él fue quien mató a Merrin. Tras el desconcierto de los primeros momentos, Ig aprenderá a sacar ventaja de ser el mismísimo diablo…

Joe Hill, príncipe del terror y autor prodigio de la exitosa novela El traje del muerto, vuelve a ponernos los pelos de punta con esta extravagante, original e imaginativa historia, en la que todo es, aparentemente, extraño e inexplicable.

Imogene es joven y guapa. Besa como una actriz y conoce absolutamente todas y cada una de las películas que se han filmado.

El caso es que también está muerta y a la espera de Alec Sheldon en el teatro Rosebud una tarde de 1945… Arthur Rod es un niño solitario con unas ideas brillantes y un don para atraer los malos tratos. No es fácil hacer amigos cuando eres el único chico hinchable de tu ciudad…

Francis no es feliz. Francis fue humano una vez, pero eso tuvo lugar hace ya algún tiempo. Ahora es una langosta de dos metros y medio de altura, y todo el mundo en Calliphora se estremece cada vez que lo escuchan cantar… John Finney está encerrado en un sótano lleno de manchas de sangre que pertenecen a los asesinatos de otra media docena de chicos. Con él en el sótano hay un viejo teléfono, desconectado desde hace mucho tiempo, pero que cada noche suena con llamadas de los muertos…

Inspired by Richard Matheson’s classic “Duel,” “Throttle,” by Joe Hill and Stephen King, is a duel of a different kind, pitting a faceless trucker against a tribe of motorcycle outlaws in the simmering Nevada desert. Their battle is fought out on twenty miles of the most lonely road in the country, a place where the only thing worse than not knowing what you're up against, is slowing down…

Piekło w stylu Sartre'a

No to sobie redaktor pojechał po bandzie – być może taka myśl zaświtała w umyśle czytelnika tej recenzji, który zobaczył był jej tytuł i sprawdził, jakiej książki dotyczy (lub też sprawdził był jakiej książki dotyczy, a następnie zobaczył tytuł…). A jednak – skojarzenie Joe Hilla, a dokładnie jego najnowszej powieści pod tytułem Rogi, ze słynnym stwierdzeniem francuskiego myśliciela jest całkiem dorzeczne. Staje się zaś jeszcze bardziej na miejscu, gdy dopowiem, że Rogi nie są raczej typowym horrorem, za co zresztą autorowi się oberwało od co bardziej dogmatycznych recenzentów.

Zaczyna się od wysokiego tonu. Pewnego ranka niejaki Ignatius Perrish budzi się na mocnym kacu, któremu towarzyszy jakże częsty w takich przypadkach stan zagubienia i niepewności. Jest pewien, że w nocy narobił głupstw, ale nic nie pamięta. W lustrze zauważa z przerażeniem, że wyrosły mu rogi… To jednak dopiero początek zmian zachodzących w naszym bohaterze. Po pewnym czasie spostrzega, że wszyscy napotkani ludzie zaczynają się przed nim otwierać, jakby chcieli wyspowiadać się z najmroczniejszych sekretów i pragnień. Dotyczy to także jego najbliższej rodziny. Tu trzeba zauważyć, że Ignatius jest w swym miasteczku osobą, delikatnie mówiąc, niezbyt popularną. Rok wcześniej zgwałcono i brutalnie zamordowano jego dziewczynę, a mimo braku formalnego oskarżenia wszyscy uznali, że dokonał tego właśnie on…

Dlaczego Rogi nie są klasycznym horrorem? Bo z jednej strony autor nie epatuje tu czytelników przerażającymi opisami krwawych jatek (chociaż psychologiczne wiwisekcje są moim zdaniem naprawdę mroczne), a z drugiej zadziwiająco głębokie są tezy, które stawia. Tu już nie chodzi tylko i wyłącznie o przejrzystą konstatację, że najwięcej cierpienia czeka nas nie ze strony wymyślonych demonów, ale zwykłych ludzi. To właśnie przecież miał między innymi na myśli Jean-Paul Sartre, mówiąc: żadnych palenisk nie ma, piekło to inni… Ignatius Perrish doświadczający na kartach powieści iście kafkowskiej przemiany, jawi się nam jako bohater pozytywny, na przekór czarnej legendzie, jaką owiana jest postać diabła, i nieco przez kontrast z osobą swego głównego antagonisty, czyli prawdziwego mordercy jego ukochanej. Nagle wszystko staje na głowie, prawdziwym staje się wymyślony domek na drzewie, stanowiący w powieści dość czytelny symbol, a my przyjmujemy optykę autora.

To ewidentne – Joe Hill nie zamierzał napisać horroru. Jednak ze względu na swoje wcześniejsze dokonania, a zwłaszcza to, czyim jest synem, powieść została umieszczona na półce ze stosownym napisem, w szufladce katalogu nieznającego żadnych odstępstw od normy. To jednak tak naprawdę powieść psychologiczna, być może za często uciekająca w dygresje i retrospekcje, przez co gubi swój rytm (ale u Stephena Kinga ten grzech także się powtarza). Być może chwilami akcja zaczyna znienacka trącić harlequinem, tracić spoistość i formę. Jednak po dobrym Pudełku w kształcie serca i świetnym zbiorze opowiadań Demony XX wieku można było tylko powielać wcześniejsze dokonania, albo spróbować czegoś nowego. I to jest właśnie nowy Joe Hill, a przy tym naprawdę ciekawy kawałek prozy.

«El traje del muerto es, sencillamente, la mejor opera prima de terror desde que Clive Barker escribió su Damnation Game hace veinte años. Es el tipo del libro para el que los exagerados adjetivos que se utilizan en las contraportadas de los libros -sobrecogedor, absorbente, impactante, imposible de soltar- encajan a la perfección, ya que es todas esas cosas además de enormemente inteligente. Una auténtica y terrorífica novela llena de personas con las que uno se identifica; la clase de libro que permanece en la memoria después de haber finalizado su lectura. Tiene toda mi admiración». Neil Gaiman, The New York Times.

«La primera y apasionante novela de Joe Hill está repleta de momentos tan espeluznantes que te hielan la sangre o tan escalofriantes como una llamada telefónica de un viejo amigo muerto».Entertainment Weekly.

«Inquietante… con tantos giros y sustos que los lectores al llegar al final se quedarán pálidos agarrando con fuerza los brazos de su sillón». Denver Post.

Judas Coyne is a collector of the macabre: a cookbook for cannibals . . . a used hangman's noose . . . a snuff film. An aging death-metal rock god, his taste for the unnatural is as widely known to his legions of fans as the notorious excesses of his youth. But nothing he possesses is as unlikely or as dreadful as his latest discovery, an item for sale on the Internet, a thing so terribly strange, Jude can't help but reach for his wallet. *I will "sell" my stepfather's ghost to the highest bidder. . . .* For a thousand dollars, Jude will become the proud owner of a dead man's suit, said to be haunted by a restless spirit. He isn't afraid. He has spent a lifetime coping with ghosts—of an abusive father, of the lovers he callously abandoned, of the bandmates he betrayed. What's one more? But what UPS delivers to his door in a black heart-shaped box is no imaginary or metaphorical ghost, no benign conversation piece. It's the real thing. And suddenly the suit's previous owner is everywhere: behind the bedroom door . . . seated in Jude's restored vintage Mustang . . . standing outside his window . . . staring out from his widescreen TV. Waiting—with a gleaming razor blade on a chain dangling from one bony hand. . . . A multiple-award winner for his short fiction, author Joe Hill immediately vaults into the top echelon of dark fantasists with a blood-chilling roller-coaster ride of a novel, a masterwork brimming with relentless thrills and acid terror.

"A new master in the field of suspense." – James Rollins

Ignatius Perrish spent the night drunk and doing terrible things. He woke up the next morning with a thunderous hangover, a raging headache… and a pair of horns growing from his temples.

At first Ig thought the horns were a hallucination, the product of a mind damaged by rage and grief. He had spent the last year in a lonely, private purgatory, following the death of his beloved, Merrin Williams, who was raped and murdered under inexplicable circumstances. A mental breakdown would have been the most natural thing in the world. But there was nothing natural about the horns, which were all too real.

Once the righteous Ig had enjoyed the life of the blessed: born into privilege, the second son of a renowned musician and younger brother of a rising late-night TV star, he had security, wealth, and a place in his community. Ig had it all, and more – he had Merrin and a love founded on shared daydreams, mutual daring, and unlikely midsummer magic.

But Merrin's death damned all that. The only suspect in the crime, Ig was never charged or tried. And he was never cleared. In the court of public opinion in Gideon, New Hampshire, Ig is and always will be guilty because his rich and connected parents pulled strings to make the investigation go away. Nothing Ig can do, nothing he can say, matters. Everyone, it seems, including God, has abandoned him. Everyone, that is, but the devil inside…

Now Ig is possessed of a terrible new power to go with his terrible new look – a macabre talent he intends to use to find the monster who killed Merrin and destroyed his life. Being good and praying for the best got him nowhere. It's time for a little revenge… It's time the devil had his due…