Orwell George Скачать все книги 9 Количество книг

Перед вами – иной Оруэлл. Не писатель, но – философ, литературный критик и журналист (строго говоря, создатель жанра «новой журналистики»). Человек, творящий подлинно высокую публицистику – и обращающий ее в истинное искусство слова!

Эссе Оруэлла всегда умные, изысканно-злые и в чем-то парадоксальные.

Сейчас, как и в прошлом, многим они кажутся спорными и «скандальными». Почему? Да потому, что Джордж Оруэлл всегда современен!

Orwell’s moving reflections on the English character and his passionate belief in the need for political change. was written in London during the worst period of the blitz. It is vintage Orwell, a dynamic outline of his belief in socialism, patriotism and an English revolution. His fullest political statement, it has been described as ‘’ and is as relevant now as it ever has been.

Wielki Brat Patrzy — to właśnie napisy tej treści, w antyutopii Orwella krzyczące z plakatów rozlepionych po całym Londynie, natchnęły twórców telewizyjnego show „Big Brother”. Czyżby wraz z upadkiem komunizmu wielka, oskarżycielska powieść straciła swoją rację bytu, stając się zaledwie inspiracją programu rozrywkowego? Nie. Bo ukazuje świat, który zawsze może powrócić. Świat pustych sklepów, permanentnej wojny, jednej wiary. Klaustrofobiczny świat Wielkiego Brata, w którym każda sekunda ludzkiego życia znajduje się pod kontrolą, a dominującym uczuciem jest strach. Świat, w którym ludzie czują się bezradni i samotni, miłość uchodzi za zbrodnię, a takie pojęcie jak „wolność” i „sprawiedliwość” nie istnieją. Na kuli ziemskiej są miejsca, gdzie ten świat wciąż trwa. I zawsze znajdą się cudotwórcy gotowi obiecywać stworzenie nowego, który od wizji Orwella dzieli tylko krok. Niestety, piekło wybrukowane jest dobrymi chęciami. A dwa plus dwa wcale nie musi się równać cztery.

George Orwell’s payment book for 20 December 1943 records the sum of pounds 5.5.0 for a special article of 2,000 words for This has never been traced in under Orwell’s name but it now seems certain that an essay, entitled “Can Socialists Be Happy?” by “John Freeman” is what is referred to. The name Freeman would have appealed to Orwell as a pseudonym, and the article has many social, political and literary links with Orwell, such as the relation of Lenin to Dickens (the fact that Lenin read on his deathbed also appears in the second paragraph of Orwell’s 1939 essay, “Charles Dickens”). A “real” John Freeman, later editor of the New Statesman, has confirmed that he did not write the article. The reason why Orwell chose to write as “John Freeman” he never used this pseudonym again is not clear. It may be that did not want its literary editor to be seen to be associated with its political pages. Possibly it was a device that allowed Orwell to be paid a special fee. Or it may be that he simply wished to see how far would let him go with his opinions. In any case, the article appeared in the Christmas issue and provoked much debate in the issues that followed. The “lost essay” is included in the and printed here for the first time under Orwell’s name.

…Militant de gauche violemment opposé à la dictature soviétique, George Orwell s'est inspiré de Staline pour en faire son "Big Brother" et pour dépeindre la société totalitaire ultime…